Bye Bye Indonesia

Het busritje van Lovina naar Yogyakarta bleek uiteindelijk 17 uur te zijn(volgens de planning was dit 12 uur!)Vroeg in de ochtend werden we naast de weg ergens in een buitenwijk gedropt. Daar stonden we dan met onze tassen. Gelukkig was een mevrouw zo aardig ons te helpen en zijn we met de public bus, de fietsriksja en de benewagen uiteindelijk bij ons hostel aangekomen. Niet erg schoon, maar wel met terras, wat we dit keer optimaal benut hebben om mensen te ontmoeten.

De volgende 3 dagen in Yogya stonden in het teken van de Borobudur en Prambanan; twee tempel complexen die op de unesco world heritage list staan. Waar wij dachten in alle rust te kunnen rondneuzen, moesten we op een gegeven moment de indonesische kids van ons afslaan om uberhaupt een blik op de wereldwonderen te kunnen werpen. Constant werden we belaagd door groepen Indonesische studenten welke Engels probeerden te leren: Mister, can you tell me something about the tulips? What are potatoes? Can you tell me something about the big clock?!?! Ook zijn we zo'n 30 keer op de foto gezet. Uiteindelijk bleken beide tempels behoorlijk aangetast door een aardbeving, waardoor ze niet zo wereldwonderig waren als alle verhalen deden vermoeden.

In Yogyakarta, de batikstad bij uitstek, hebben we ons zelfs laten verleiden door het immense batikaanbod. We dachten bij batik aan tshirts met knopen wassen in de wasmachine met verf, maar hier doen ze het toch iets anders. Uiteindelijk bij een artcentre daarom toch een aantal mooie batikdoeken gekocht. Jaja, de eerste souveniers zijn dus al binnen.

Na Yogyakarta zijn we per auto naar het Dieng Plateau gegaan om daar 1 nacht te verblijven. Omdat dit gebied hoog in de bergen ligt, is het daar meestal bewolkt en zeer koud. Lekker slapen met trui aan en om 4 u sochtends vertrekken achterop scooters met mooie geleende jassen, om de zonsopgang op de top van een of andere hoge berg te zien. Jaja,door de wolken, wind en regenbuien heen zeker. Niet dus. Vervolgens ging onze tour verder naar een waterval, kraters en een coloured lake. Inmiddels waren we hartstikke doorweekt en zijn we halverwege maar gestopt met onze tour. Lekker warm douchen en daarna op weg naar Pangandaran. Een surfstrand in ZuidJava. Wederom waren wij zo ongeveer de enigen touristen, maar dat mocht de pret en aandacht van de locals niet drukken. De lokale tamtam zorgde ervoor dat iedereen altijd op de hoogte was van onze aanwezigheid; het leek wel of ze het roken! Hier hebben we vooral gerelaxt bij ons prive zwembad, een kleine jungletocht ondernomen en naar de GreenCanyon geweest, waar we tussen 2 kliffen gezwommen hebben door het groene water. Onze laatste avond in Pangandaran sloten we af in onze stamkroeg: bamboocafe. Wodka drinken met de plaatselijke criminelen, dansen met 1.50 meter lange indonesische vrouwtjes en nog veel meer feestelijke activiteiten...

Toen was Jakarta aan de beurt. Na 2 uur slaap om 6 u sochtends in de public bus om vervolgens 9 uur later in Jakarta te arriveren. Wat een enorme lelijke stinkstad. Het national monument en een museum bezocht en de dag erna vlogen we alweer naar Maleisie.

Een groot verschil tussen indonesie en maleisie is dat we ons in Maleisie geen beroemdheden meer voelen als we over straat lopen. Ineens willen wildvreemden niet meer weten waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan. Ook is het hier veel gemakkelijker om lastige verkopers af te schudden!

Momenteel verblijven we nog enkele uren in Kuala Lumpur. Een enorm contrast met Jakarta. Heel,heel veel hoge gebouwen, lichtjes en winkels waarvan wij ons konden voorstellen dat New York er zo uit moet zien. De weg naar ons hostel moesten we even vragen en daar hadden we dus de verkeerde persoon voor uitgekozen. Hij ging meteen helemaal mee en overal vragen (terwijl in de planet allang gevonden hadden hoe we moesten lopen) en gister stond hij alweer op de stoep. Waren we zijn nummer soms kwijt?? Nee gast, begrijp de hint... Eergisteren naar de top van de 3 na hoogste teletoren van de wereld geweest met mooi uitzicht over 'KL' (zoals de echte backpackers dat noemen). Gisteren de Petronas towers gezien bij dag en nacht(nu de grootste twintowers in de wereld) en na een birdpark geweest waar we 'relaxt' gelunched hebben onder toeziend oog van een enorme hornbill die het op onze restjes gemunt had.

Zometeen de bus pakken naar Melaka waar als het goed is nog wat Nederlandse geschiedenis te vinden is. Dan door naar het oudste regenwoud ter wereld. Hard werken hoor, dat reizen!

foto's vinden jullie op: http://s27.photobucket.com/albums/c190/estherberlie/bali%20en%20lombok/

liefs Annemarie, Esther, Mieke